Aktualności

Co je Jan? I dlaczego nie ciastko? oraz Ola, Franek i Gucio Gluten. Bezglutenowa lektura obowiązkowa spełniają wszystkie funkcje charakterystyczne dla wartościowych specjalistycznych publikacji dla dzieci: informacyjną, edukacyjną, inkluzywną oraz terapeutyczną. 

W czasopiśmie pt. Czy Tam/Czy Tu: Literatura Dziecięca i jej Konteksty 2021 nr 1-2, wydawanym przez Uniwersytet Jagielloński, ukazał się artykuł pt. Książki dla małych celiaków – poradniki zachowania zdrowia, psychicznego wsparcia i społecznej inkluzji. Jego autorką jest prof. dr hab. Bogumiła Staniów z Uniwersytetu Wrocławskiego.

Tekst dotyczy oceny różnych publikacji przeznaczonych dla dzieci na diecie bezglutenowej, głównie anglojęzycznych, w tym także (z czego jesteśmy ogromnie dumni!) wydanych przez Stowarzyszenie książek: Ola, Franek i Gucio Gluten. Bezglutenowa lektura obowiązkowa oraz Co je Jan? I dlaczego nie ciastko?.

Celem tekstu było wskazanie na specyfikę edukacyjnych książek dotykających tematu celiakii, skierowanych do młodych czytelników na wybranych przykładach anglojęzycznych oraz tych dostępnych w Polsce. Według oceny Pani Profesor Bogumiły Staniów „polskie książki nie odbiegają charakterem od publikacji anglojęzycznych”.

Pozwolimy sobie przytoczyć kilka cennych fragmentów z recenzji Pani Profesor na temat naszych publikacji:

Justyna Tarkowska, Co je Jan? I dlaczego nie ciastko?

„…Wierszowany tekst traktuje o specyfice diety i konsekwencjach jej złamania, zabronionych produktach oraz szerokim wyborze tych dostępnych. Pokazuje sytuacje, w których dziecko może zjadać te same produkty, co rówieśnicy (W czasie filmu popcorn chrupię i fistaszki, bo tak lubię), podpowiada, jak zachować się poza domem: na rodzinnych przyjęciach, wycieczkach górskich czy w restauracji (W restauracji bez obawy wypytuję o potrawy. Gdy mi coś nie odpowiada, to dziękuję, nie zamawiam). Żywa, pierwszoosobowa narracja (…) czynią z tej pozycji świetne narzędzie do poruszania trudnego tematu restrykcyjnej diety z dziećmi nietolerującymi glutenu oraz z ich zdrowymi rówieśnikami.

Przesłanie tej publikacji jest jednak ogólniejsze: dieta dziecka nie zmienia go, nie modyfikuje jego upodobań i zainteresowań, świat stoi przed nim otworem, nic go nie ogranicza w poznawaniu rzeczywistości.”

Monika Oworuszko, Ola, Franek i Gucio Gluten. Bezglutenowa lektura obowiązkowa

Ta publikacja „… przeznaczona dla dzieci powyżej szóstego roku życia, jest nieco bardziej złożona. Opowiadanie o dziewczynce, która otrzymuje diagnozę (celiakia) i zalecenie przestrzegania surowej diety bezglutenowej zaczyna się od załamania jej mamy, która nie wyobraża sobie, jak teraz będzie wyglądało życie ich rodziny. Stopniowo jednak wszystko zaczyna się układać, wsparcie, które matka i córka otrzymują od obcych osób z tymi samymi problemami, jest nieocenione i procentuje nie tylko stopniowym normowaniem codziennego życia, ale także oswojeniem glutenowego wroga.

Jednak wspólne, udane zakupy bezglutenowych produktów, przeorganizowanie zapasów i zmiana składników do przygotowywania posiłków są niczym w porównaniu z kłopotami, jakie pojawiają się na zewnątrz. Już domowy obiad u dziadków pokazuje, że nie wszyscy członkowie rodziny od razu akceptują nową dietę dziecka, a rówieśnicy w szkole wymagają pogadanki i poczęstunku bezglutenowymi babeczkami. Instytucja ta nie jest do końca miejscem sprzyjającym osobom na diecie – o ile sklepik szkolny godzi się na wprowadzenie do sprzedaży takich produktów, to stołówka odmawia współpracy z powodu braku możliwości organizacyjnych.”

Podsumowując, obie książki autorka oceniła jako przygotowane bardzo ciekawie pod względem treściowym i ilustracyjnym. Co najważniejsze spełniają one wszystkie funkcje charakterystyczne dla tego typu publikacji: informacyjną, edukacyjną, inkluzywną oraz terapeutyczną.

Przypominamy, że publikacje te to prezent od Stowarzyszenia dla wszystkich dzieci na diecie bezglutenowej. Książkę bezpłatnie przekazujemy wszystkim dzieciom, których rodzice zapisują się do Stowarzyszenia. Zapraszamy także do kontaktu z nami biblioteki i oddziały pediatryczne diagnozujące dzieci z celiakią.

Wszystkich zainteresowanych pełną recenzją odsyłamy do tekstu źródłowego s. 69-83.